به گزارش شهرآرانیوز، اخیرا ویدیویی از چند خانم بلاگر در فضای مجازی دیده شده است که دو خانم در میان تعدادی از کودکان آسیب‌دیده از سیل سیستان‌وبلوچستان ایستاده‌اند و درباره رنگ پوستشان به‌وسیله هزینه‌های گزاف و سولاریوم صحبت می‌کنند و عکس این وسیله را از طریق گوشی‌های پرچمدارشان به بچه‌ها نشان می‌دهند.
بچه‌هایی که شاید تا الان این واژه و وسیله را نمی‌شناسند و در باور فرهنگی و اعتقادی و بومی‌شان چنین هزینه‌هایی نمی‌گنجد و ابتدا گمان می‌کنند این خانم‌ها بابت رنگ پوستشان با آن‌ها شوخی می‌کنند و بلاگرها گویی باید حرفشان را به مخالفان اثبات کنند به تک تک این فرزندان صاف و ساده سیستان‌وبلوچستان، چالش اینکه ما حرفمان راست است و صادقانه بیان می‌کنیم عکس سولاریوم را نشان می‌دهند.
گویی در فضای مجازی پخش تصاویر نمایشی تمامی ندارد و عده‌ای که در رقابت هر روزه دیده شدن قرار دارند از هیچ فرصتی دریغ ندارند حتی اگر این فرصت، درد هم‌وطن باشد و نشر این تصاویر بیشتر از آنکه مایه دلگرمی شود باعث دلخوری است.
چنین رفتار‌هایی از سوی افرادی که فرهنگ متفاوتی به لحاظ سبک زندگی، رفتار و گفتار و افکار با افراد یک شهر یا سرزمین دیگر دارند بیشتر مایه افسردگی و ناراحتی ساکنان آن سرزمین می‌شود و در طول زمان اثرات مخرب فرهنگی و اجتماعی به دنبال خواهد داشت.
نکته قابل توجه در این ویدیو و تجربه‌های مشابه که در حوادث گذشته کشور وجود دارد سوءاستفاده از حضور کودکان در تصاویر است که درکی از رفتار بلاگرها ندارند و به دلیل مهر و محبت کودکانه‌ای که دارند از آن‌ها استقبال می‌کنند، اما متاسفانه عزت نفس این کودکان خدشه‌دار می‌شود.
مردم سیل‌زده سیستان‌وبلوچستان نیازشان حضور بلاگر‌هایی نیست که بخواهند با کودکانشان درباره سولاریوم و هزینه‌های گزافی که خرج زیبایی اینترنتی می‌کنند صحبت کنند. افراد بحران دیده نیازمند همدلی و همراهی و کمک برای حل مشکلشان هستند نه شوآف‌های اینستاگرامی بلاگرها.
افرادی که برای کمک‌رسانی به این مناطق سفر می‌کنند بهتر است نقش‌هایشان تعریف شود تا اثرگذار باشند. وقتی چنین رفتار‌هایی در فضای مجازی بروز پیدا می‌کند حس سوءاستفاده و تحقیر به وجود می‌آید.
لذا ایجاد قوانینی در راستای حفظ حرمت انسان‌ها و شان حقوقی و حقیقی آن‌ها در چنین مواردی نیز مورد نیاز است و ما در حوزه‌های رفتاری نیازمند قانونگذاری درست و به موقع هستیم.